Klaar voor vertrek

Even een paar dagen acclimatiseren, vervolgens een hele grote hoop met kruidenierswaren inslaan, de bagage reorganiseren en vervolgens het nodige aan andere voorbereidingen aan het treffen. De komende weken hebben we een slordige 6500 km voor de boeg en in dit geval is het dan wel heel erg handig om een "slagschip"zoals hieronder hiervoor te prepareren. Daar moet en gaat dan ook wel het nodige in voor 8 personen. Ramvol zit deze dan ook inmiddels.

Uitgestald ziet het er dan vervolgens zo uit:

Er komen nog wel live foto's van uit de wildernis op de nodige verslagen de komende dagen. Het probleem is echter dat we op maar enkele plekken in de komende weken via internet weer met de bewoonde wereld in contact kunnen komen. En waar deze precies zijn, is dan ook nog maar even de vraag. Maar we gaan het mee maken.

Morgen vroeg dus echt op pad richting Namibië, vanaf we nu zitten is het tot de grens een slordige 700 km.

En ondertussen begint ook de temperatuur te stijgen naar zo iets rond de 34 gr. 

Via Springbok in de Noordkaap in de richting van Fish River Canyon. Zoiets is er in de US ook, alleen is deze net een stukkie kleiner.

Hier zullen we dan waarschijnlijk 2 dagen verblijven. 

We gaan het meemaken van hoe het een en ander gaat verlopen, maar eerst overnachten in Springbok en dat ziet er dan ongeveer zo uit.

Het eerste deel van de route:

En op naar het volgende verslag, vanuit de wildernis.

  

Aangekomen!

Zonder ook maar een enkele vertraging geland op Kaapstad, woensdagmorgen 08.00 uur. Van af Amsterdam via London op een rechtstreekse vlucht naar Cape Town. De laatste vlucht was er eentje van 11,5 uur. Dat is een lange zit. Maar zoals gebruikelijk nemen we altijd een nachtvlucht in de hoop een beetje te kunnen slapen. En dit laatste is gelukt, althans een beetje. Daarmee relatief fris uit het vliegtuig komen rollen de volgende ochtend. De auto opgehaald en door naar Vredenburg, een kleine stad in de Westkaap,  op ongeveer 140 kilometer van Kaapstad af. Daar waar mijn schoonzus met haar man en 2 jongens wonen en ook mijn schoonmoeder. De hereniging ging ( maar dat is vrij logisch) emotioneel. In ieder geval zijn de "2 zussen en moeder" weer even bij elkaar.

Ondertusen hebben de drie dames hun "Ladies day" en zijn ze de hele dag op pad. Wij mannen vermaken ons wel hier.

Wij gaan ons nu even voorbereiden om  richting Namibië te reizen.